มรดกทางวัฒนธรรมของฮิราอิซูมิ

เค้าโครง "มรดกทางวัฒนธรรมของฮิราอิซูมิ"

การประเมินคุณค่า ของมรดกโลกทางวัฒนธรรมฮิระอิซูมิ

ฮิระอิซูมิ ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเกาะฮอนชู และเป็นศูนกลางค์ในการเมืองและการบริหาร โดยถูกสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ของการสร้างโลกในอุดมคติที่อยู่บนพื้นฐานของพระพุทธศาสนา ในศตวรรธที่ 12
　สมบัติภายในไม่ว่าจะเป็นศาลาพระพุทธ หรือสวนโจวโด (สุขาวดี)นั้น ได้ถูกถ่ายทอดมาจากจีนแผ่นดินใหญ่ ผ่านมาทางด้านตะวันออกสุดของเกาะญี่ปุ่น ในช่วงศตวรรษที่ 6 ถึงศตวรรษที่ 12 และได้รับการยอมรับในคุณค่าในการเป็นตัวอย่างที่มีเอกลักษณ์พิเศษ ในความเป็นรูปแบบพระพุทธศาสนา ที่พัฒนาจนมีคุณลักษณะอันเป็นเอกลักษณ์ และแฝงไปด้วยส่วนผสมของแนวความคิดในการให้ความสำคัญกับธรรมชาติ ซึ่งจุดสำคัญเป็นพิเศษคือ ได้ถูกสร้างขึ้นตามวัตถุประสงค์ในการแสดงออกถึงความเป็นบรรยากาศของดินแดนพระพุทธศาสนา (โจวโด) ในยุคนั้น โดยยึดหลักแนวความคิดทางสุขาวดี ซึ่งเป็นหัวใจของความเชื่อในดินแดนสวรรค์ของพระอมิดาเนียวไร ซึ่งจะนำพาไปสู่การสิ้นธรรมสมัย
　ซึ่งมองได้จาก การแสดงให้เห็นถึงการผสมผสายระหว่างคุณค่าของการรับอิทธิพลสำคัญในการพัฒนาสถาปัตยกรรมของสิ่งปลูกสร้าง และสวนภายในวัด ไปพร้อมกับการเผยแพร่พระพุทธศาสนา รวมทั้งความคิดในเรื่องดินแดนสุขาวดี ซึ่งไม่เพียงแต่สิ่งที่ได้ปรากฏหลงเหลืออยู่บนพื้นดินเท่านั้น ซากปรักหักพังที่หลงเหลืออยู่ใต้พื้นดินเอง ก็ยังมีรูปแบบที่แสดงถึงโดดเด่นถึงขั้นตอนที่สำคัญในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติในด้านการก่อสร้างอาคารและสวน
　นอกจากนั้น แนวความคิดทางสุขาวดีที่มีมุมมองทางความตาย และความเชื่อโลกนี้ และโลกหน้า ที่ถือเป็นฐานของการสร้างสถาปัตยกรรม และสวนของที่นี่นั้น ได้มีบทบาทในการสีบทอดพิธีกรรมทางศาสนา และศิลปะพื้นบ้านของฮิระอิซูมิมาจนทุกวันนี้

平泉の仏国土（浄土）

　ดินแดนพระพุทธศาสนาคือ ประเทศพุทธ หรือโลกแห่งพระพุทธศาสนา ที่ได้รับการบ่งชี้ว่าเป็นดินแดนที่สร้างขึ้นมาตามแนวปฏิบัติ และแนวความคิด แห่งพระโพธิสัตว์ ส่วนสุขาวดี (โจวโด) นั้น ปกติแล้วคนส่วนใหญ่จะมองว่าเป็นเรื่องของดินแดนสวรรค์แห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอะมิดาเนียวไร แต่ทว่าในแนวทางพุทธของเอเชียตะวันออกนั้น จะมีแนวความเชื่ออันเป็นหนึ่งเดียวระหว่าง โลกที่มีการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าอันเป็นนิรันดร์, โลกของพระโพธิสัตว์ทีมีระดับชั้นสูง และต่ำ, โลกที่อยู่ร่วมกันระหว่างผู้รู้ และปุถุชน เป็นต้น ซึ่งทั้งหมดนั้นถือได้ว่าเป็นดินแดนทางพระพุทธศาสนาอันบริสุทธิ์ (โจวโด)
　โดยเฉพาะ พระพุทธศาสนาที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของญี่ปุ่นที่พัฒนาในช่วงศตวรรษที่ 6 ถึงศตวรรษที่ 12 นั้น ได้ถูกตีความว่าเป็นการสร้างดินแดนพระพุทธศาสนา (โจวโด) อันเป็นโลกในอุดมคติ และสุดยอดทางพระพุทธศาสนาในโลกยุคปัจจุบัน
　สถาปัตยกรรม,สวน และซากปรักหักพังทางโบราณคดีของฮิระอิซูมินั้น เป็นพุทธศาสนาที่ได้ที่พัฒนาจนมีคุณลักษณะอันเป็นเอกลักษณ์ และแฝงไปด้วยส่วนผสมของแนวความคิดในการให้ความสำคัญกับธรรมชาติ ซึ่งจุดสำคัญเป็นพิเศษคือ ได้ถูกสร้างขึ้นตามวัตถุประสงค์ในการแสดงออกถึงความเป็นบรรยากาศของดินแดนพระพุทธศาสนา (โจวโด) ในยุคนั้น โดยยึดหลักแนวความคิดทางสุขาวดี ซึ่งเป็นหัวใจของความเชื่อในดินแดนสวรรค์ของพระอมิดาเนียวไร ซึ่งจะนำพาไปสู่การสิ้นธรรมสมัย